Kirsten & Isabell

kirsten.

-Uhhh. Czy aby napewno?-zapytała ja.-coś się stało?-zapytała

isabell.

-Nie, nic. a czemu by miało się coś stać?

kirsten.

-nie wiem tak jakoś.-powiedziała. i usiadła na blacie ziewnęła.
-czyli ogólnie dobrze?-zapytała

isabell.

-tak dobrze, a u ciebie-dalej gotowała coś tam.

kirsten.

-u mnie dobrze. tak myśle.-uśmiechnęła sie.
-zaraz ide na plaże idziesz?

Luke

pomyslal sobie, ze podskoczy po nią. więc stal juz przed drzwiami i pukał do nich.

isabell.

-nie, musze dokoczyć robić zupe i drugie danie.

kirsten.

-Prooosze!-krzyknęła bo nie chciało jej sie wstawać żeby otworzyć.
-Ojj no chodź.-powiedziała z uśmiechem

isabell.

-Nie mam ochoty-uśmiechnęła się-musze jeszcze posprzątać w domu.

Luke

wszedl więc. jakby nikt nie przyszedl i tak by wszedl ;p
chodzil po tym domu i szukał kirsten. w koncu zapachy z kuchni go pokierowały i faktycznie, była tam. i to nie sama.
-o cześć isabell-powiedzial i się do niej uśmiechnął

isabell.

-Hej luk-dodała jakieś przyprawy do zupy.

kirsten.

-Hej Luke-powiedziała z uśmiechem
-Najgorsza wymówka jaką słyszałam.-powiedziała do niej z przymrużonymi oczyma.
-Ale dobra jak nie chcesz iść to Cie nie zmuszę.-westchnęła.
-Ide na góre sie przebrać. Zaraz wracam.-zeszła z blatu i poszła na góre

Luke

-co pichcisz? ładnie pachnie-powiedzial i pociągnął trochę nosem.-nie idziesz z nami?-zapytal jeszcze.

isabell.

-Zupe z homara-napiła sie odrobine na skosztowanie-nie, nie ide.

Luke

-szkoda-powiedzial na to ostatnie. usiadł na krześle. jakoś isabell nie wyglądała na najweselszą.
-opowiem Ci kawał-powiedział uradowany.-więc:
Na ulicy zepsul sie hydrant i leje sie z niego woda przyszedł fachowiec, ktory kluczem francuskim zakreca zepsuty zawór, w tej samej chwili, z drugiej strony ulicy podchodzi do niego pijaczek i mocno sie zatacza na boki i mowi mu tak: Panie, przestań pan kręcić tą ulica, bo nie moge utrzymac rownowagi!
zawsze lał z tego kawału jak opętany. tym razem też.